معرفی رقص زرافه‌ای
گفت و گوی درونی و بیرونی
برای یادگیری هر مفهومی انجام دو کار کمک کننده است، درک واضح مراحل کار و تمرین.
براین باورم که تمام تقسیم بندی‌ها ذهنی هستند و روی کاغذ، مثل وقتی در شیمی از عناصر صحبت می‌کنیم و عناصر یا فقط در جدول مندلیف وجود دارند و یا در شرایط خاص در آزمایشگاه‌های شیمی. همچنین وقتی به تجزیه رفتار آدمی به سه جزء حرکتی، شناختی و عاطفی می‌پردازیم این تجزیه و تفکیک فقط به صورت ذهنی وجود دارند و در واقعیت این سه جزء و یا هر طبقه بندی دیگری غیر قابل تفکیک می باشند
برای یادگیری و تمرین مکالمه مبتنی برای الگوی ارتباط بدون خشونت (زبان زندگی) بریجیت بلگریو[1] و جینا لاوری[2] هفت زمین بازی طراحی کرده اند، یکی از این زمین‌های بازی به ما کمک می‌کند تا بتوانیم مرحله به مرحله آنچه را که در درون ما و بیرون ما در زمان مکالمه اتفاق می افتد تصویر کنیم، و فضایی را برای تمرین آماده کنیم.
این فضا شامل سیزده قسمت می‌باشد. پنج قسمت آن در درون هر فرد می‌گذرد و طرف مقابل ممکن است اصلا از وجود آن آگاه نشود، در واقع گفتگوی درونی فرد است، و هشت قسمت دیگر با صدای بلند و در جریان مکالمه اتفاق می‌افتد، یعنی کلمات و جملات فردی است که مبتنی بر این الگو صحبت می‌کند و برای بیان هر جمله در هر لحظه در یکی از قسمت‌ها قرار خواهد داشت.
برای تمرین می‌توان این سیزده قسمت را در یک ورقه جلوی خود داشت و در تمرینی مراحل حرکت خود را روی کاغذ دنبال کرد، یا می توان این صفحه را مثل صفحه شطرنجی بزرگ روی زمین درست کرد، طرف مقابل بیرون از زمین مقابل ما می‌ایستد تا با هم مشغول صحبت شویم، و ما به عنوان تمرین کننده سعی کنیم بعد از قرار گرفتن روی هر قسمت کلمات مربوطه را بگوییم.
مزایایی این تمرین عبارت است از:
1- مشخص کردن مراحل درونی و بیرونی یک مکالمه مبتنی بر الگوی ارتباط بدون خشونت (زبان زندگی)
2- بزرگ نمایی زمان و ایجاد فاصله برای رفتن از هر مرحله به مرحله دیگر
3- تجسم عینی از مراحل یک مذاکره
4- جلب توجه اهمیت گفتگوی درونی و تاثیرش بر گفتگوی بیرونی
5- کند کردن زمان گفتن جمله با رفتن از قسمتی به قسمتی دیگر به منظور ایجاد فرصت توجه و تعمق بر کلمات.
برای مرتبط شدن با این زمین بازی شاید آشنایی با تصویر کلی که این دو نفر برای ارتباط مفاهیم این الگو تهیه کرده‌اند کمک کننده باشد. این تصویر شامل دو چهارچوب، سه حیطه و چهار جزء می‌باشد.
(که در بخش زمین بازی می‌توانید ان را ببینید)
گفت‌وگوی درونی-بیرونی (13 قدم) : رقص زرافه‌ای
راهنمای اجرای رقص زرافه‌ای
دو مدرس ارتباط بدون‌خشونت به نام‌های بریجت بلگریو و جینا لاوری تمرین‌هایی را طراحی کردند. ویژگی این تمرین‌ها تلاش برای عینی کردن آن چیزی است که درون فرد در حین اجرای الگوی ارتباط بدون‌خشونت (زیان زندگی) خواهد گذشت، و واضح کردن مراحل ارتباطی در بیرون فرد در گفت‌وگو با فردی دیگر. یکی از این تمرین‌های این دو مدرس، گفت‌وگوی درونی-بیرونی (13 قدم) است.
در این تمرین مسیر حرکت با کمک 15 کارت مشخص می‌شود که چیدمان آن در تصویر مشخص شده است. معمولا سه فرد برای انجام تمرین لازم است.
نفر اول: کسی که تمرین را اجرا می‌کند و به عبارتی رقص ارتباطی را اجرا می‌کند و می‌خواهد با این الگو با فردی دیگر مرتبط شود. مثلا فردی می‌خواهد با همسر یا همکار خود گفت‌وگو کند.
نفر دوم: کسی که نقش طرف مقابل را برای تمرین کننده (رقصنده)، بازی می‌کند. یعنی نقش هسمر یا همکار را بازی می‌کند.
نفر سوم: کسی که به تمرین کننده (رقصنده) کمک می‌کند که مکالمه‌ی درونی و بیرونی خود را منطبق با الگوی زبان زندگی منطبق با کارت‌ها پیش ببرد. نفر سوم به نوعی تسهل‌گر تمرین می‌شود تا کمک کند فرد در هر مرحله جای خود را در این مسیر بیابد، و در هر خانه بتواند با آن مرتبط شود.
فرد تمرین (رقص) را از بخش درونی خود شروع می‌کند، ممکن است قضاوتی داشته باشد و یا بدون قضاوت با مشاهده‌ایی مرتبط باشد، با طی کردن یک یا چندباره‌ی ارتباط درونی به کمک شناسایی قضاوت‌ها و طی کردن چهار جزء مشاهده، احساس، نیاز و تقاضای خود، اماده می‌شود تا انتخاب کند که با طرف مقابل از طریق ابراز صادقانه‌ی خود، یا دریافت همدلانه مرتبط شود.
در این مرحله نفر دوم با شناختی که از معرفی نقش خود از تمرین کننده (رقصنده) یافته است وارد گفت‌وگو می‌شود. یعنی پاسخ‌های خود (و احتمالا فرد مقابل تمرین کننده را ابراز می‌کند). بعد از هر جمله‌ایی که نفر دوم می‌گوید نفر اول به درون خود می‌رود تا بیابد آیا قضاوتی در وجودش بیدار شده است؟ یا با شنیدن آن جمله (مشاهده) چه احساس و نیازی دارد و چه تقاضایی از خود دارد و دوست دارد در مرحله ی بعد چگونه با طرف دیگر مرتبط شود.
این تمرین آنقدر ادامه می‌یابد تا تمرین کننده با مرتبط شدن با همه احساس‌ها و نیازهای خود و تقاضاهای احتمالی خود بتواند تصمیم بگیرد که دوست دارد برای آن ارتباط چه کند.
این رقص زرافه‌ایی در زمینی اجرا می‌شود که این دو مدرس برای ارتباط بدون خشونت طراحی کرده‌اند. یعنی اجرای ارتباط بدون‌خشونت (زیان زندگی) وقتی عملی است که نیت ما برقراری ارتباط است و توجه ما زمان حال. (تصویر این زمین بازی در بخش زمین بازی همین سایت قابل دسترسی است)
خطی حائل برای جدا کردن ارتباط درونی فرد با خود، و آنچه در بیرون از ما در ارتباط با فرد دیگر جریان دارد کشیده می‌شود، برای ملموس کردن و جداسازی عینی‌تر خط جدا کننده دنیای درون و بیرون فرد ممکن است دوست داشته باشید از یک پرده استفاده کنید.
به یاد داشته باشید که در واقعیت طرف مقابل صدای درونی شما را که پشت خط (یا پرده) می‌گذرد نمی‌شنود، و گاه خودمان هم به آن آگاه نیستیم و برای همین قضاوت‌های فعال شده در وجودمان مدیریت بحث را به عهده می‌گیرند و فرصت پیش بردن مکالمه با آگاهی زرافه‌ای از دست می‌رود.
[1]Bridget Belgrave
[2]Gina Lawrie