در الگوی ارتباط بدون خشونت (زبان زندگی) پیامد تحقق یا عدم برآورده شدن نیاز را احساس می نامیم. گاهی احساس ها را خوب و بد یا مثیت و منفی می نامند، در حالی که در این الگو ما هر دو دسته احساس را دوست داریم چون برایمان آگاهی بخش است و ما را مرتبط می کند با نیازی که در وجودمان زنده است و اعلام می دارد که در حال حاضر برآورده شده و یا متحقق نشده است. احساس راهنمای ارتباط با خود است مثل درجات، و چراغ هایی که در ماشین وجود دارد و به ما از وضعیت ماشین اطلاعات می دهد، مثلا درجه حرارت، میزان روغن و بنزین و یا بسته بودن درب ماشین. برای هیچکدام از این موارد ما به چراغ و درجه کاری نداریم بلکه به علت آن علامت در قسمت دیگری از ماشین توجه می کنیم. پس بعد از شناسایی احساس، ما به علت آن یعنی نیاز توجه می کنیم. برای همین ما دو دسته احساس را شناسایی می کنیم.

• احساس های در پی برآورده شدن نیاز، مثل شادی، رضایت، آرامش
• احساس های در پی عدم تحقق نیاز مثل غم، ترس، نگرانی